Nu is Lilo niet mijn hond, maar ze is hier zo vaak dat het de moeite waard is om naar voren te brengen waar ik zin in heb- en nadelen van het hebben van twee honden in huis, waarvan er één een puppy is. Het is niet de eerste keer, dok – toen Ella een jonge reu was, heb ik een periode een andere teef gevoerd. Die fout zal ik niet nog een keer maken, kan ik zeggen. 😀
Boyo en Lilo in de bus, op weg naar vaccinatie van Boyo!
in tegenstelling tot Ella, die iets meer dan een jaar oud was toen ik weer een voerhond van de verdediging mee naar huis nam, Lilo is een volwassen en ervaren hond. Het is een groot voordeel, kan ik zeggen. Lilo is ook al eerder moeder geweest, en is zo ongelooflijk getalenteerd in de rol die ze automatisch op zich neemt tegen Boyo. Ze is extreem helder in haar lichaam- en energie taal, wat betekent dat Boyo goed wordt in het interpreteren van haar signalen. Ik ben hier enorm dankbaar voor.
Net zo dankbaar me dat ze zulke verschillende manieren hebben om voor de gek te houden – Lilo is nogal gespierd in haar manier van doen en gebruikt graag haar borst en lichaam als ze zich misdraagt, terwijl Boyo een typische Duitse Herder is die graag op zijn achterpoten staat en ook veel zijn mond gebruikt. Hun verschillen in manieren van spelen en gek doen, zorgen ervoor dat Boyo leert dat het oké is om te spelen met honden die niet op dezelfde manier spelen als hij. Afwisseling bevalt, of zoals ze nu zeggen. 🙂
Er zijn veel dingen die honden van elkaar kunnen leren, gewoon door te observeren en deel te nemen aan dezelfde activiteiten. Lilo heeft geleerd dat je binnen de deur zit en wacht terwijl ik me aan- of uitkleed voor/na een wandeling, van… Mysak, ik denk dat het ... was. Nu zal Boyo het van haar leren, wanneer ik voldoende vertrouw op de netheid van de kamer om bijvoorbeeld niet de hele dag mijn schoenen te hoeven dragen.
Een ander voorbeeld is dit met het feest; als Lilo hier is, is Boyo altijd bezig. En, behalve als ze slapen, Natuurlijk. Als Lilo thuis is bij haar moeder en wij alleen zijn, laat Boyo zich op een heel andere manier vermaken, of ik moet hem activeren.
Er zijn heel vele voordelen van het hebben van twee honden in huis. Maar er zijn eigenlijk ook een of twee nadelen.
De nadelen omvatten dat als je twee honden bij elkaar zet, beide de neiging hebben om naar elkaar toe te keren, in plaats van naar de persoon die in de buurt is. Hier is niets mis mee, maar eerder volkomen natuurlijk – maar het effect is dat in dit geval, Boyo die een puppy is, richt zich meer op Lilo dan op mij. Dit betekent dat hij veel van haar leert, maar minder van mij.
Wanneer je hebt twee honden, het is ook moeilijker om je op één hond te concentreren en hem verschillende dingen te leren, vooral uit wandelen, dan wanneer je een hond hebt om in de gaten te houden. Het wordt vooral moeilijk als een hond een puppy is en niet zo snel hoort te gaan. Dan is het makkelijk om de riem los te laten en het een langzame wandeling te laten zijn met veel vrijheid, in plaats van de puppy te leren – Boyo, het gewicht, het voordeel en plezier van netjes en netjes aangelijnd wandelen.
…
Nu is het hier niets waar ik enig bijzonder belang aan hecht. De voordelen wegen zwaarder dan de nadelen, verreweg. Als het gaat om wandelen en een paar andere dingen, kan ik mezelf en Boyo er 's avonds en in het weekend gewoon mee vermaken, evenals de dagen dat Lilo's moeder vrij is.
…
anders kan Ik roddel dat Boyo gisteren is gevaccineerd, en dat ik deels duur varkensvoer in huis heb gehaald vanwege zijn rotte maag (die er goed op werkt), evenals het verzamelen van ontlastingsmonsters om te kijken of hij deze Giardia-parasiet heeft of niet. Mozart, leonbergerblandingen, heb het, en mag geen andere honden ontmoeten en zijn gezin moet minstens een week lang elke dag thuis schoonmaken.
Houd je vingers gekruist dat we dit vermijden, in alle gevallen.