Ik ben al een tijdje heel slecht in bloggen. Het is niet alleen van toepassing op deze blog, zonder al mijn blogs. Misschien komt er een verandering, aangezien dit de tweede post van de dag is. Ik dacht dat ik je iets zou vertellen over hoe ik omga met Boyo's tienergedrag tijdens wandelingen, vandaag.
ik heb dus een tiener hier thuis. Mijn persoonlijke mening is dat hij op dit moment al geruime tijd in zijn tienerjaren is, en mijn geduld is echt niet mijn sterkste kant. Boyo's grootste voordeel voor hem is dat hij absoluut niet aan mijn zijde kan blijven, maar fladdert heen en weer, bij voorkeur met de neus vastgelijmd aan de heuvel, hij kan zich niet concentreren op vooruitgaan, maar is graag overal een beetje, gewoon omdat hij dat kan. Hij kan niet mooi lopen aan een lange lijn, hij kan niet mooi lopen aan een halflange riem, en als hij zo aan de korte lijn loopt… Ik ga niet zeggen dat hij per se trekt, maar hij rent graag vooruit, hoewel de riem kort is.
Dit is niet gunstig voor mijn geduld, noch voor de mate van aangenaamheid van de wandelingen. Het wordt nog erger als Lilo erbij betrokken is, omdat hij zich nog moeilijker kan concentreren. En ze is er best vaak. 😀
Dus nu geldt mij om een plan te maken voor hoe we dit nijpende scenario kunnen oplossen. Het is niet leuk voor mij, het is waarschijnlijk niet leuk voor Boyo, en ook niet voor Lilo.
Betreffende onze gezamenlijke wandelingen, heb ik het idee om actief te zijn opgegeven trein met Boyo. Je weet wel, net als in hondentraining – dat waarvan ik denk dat het zo ontzettend klote leuk is (je kunt de ironie horen druipen, va?). Ik herinner mezelf er ook aan dat hondentraining niet echt moeilijk is voor mensen. Het is een vast idee dat ik heb – die hondentraining is zooo lastig… Je kunt zelf horen hoe stom het klinkt.
Vandaag als we aangepast door Lilo aan haar moeder, we gingen wandelen, Ik en Boyo. Geen lange, omdat ik van plan was dat we dat lopen op een mooie manier aan de lijn zouden oefenen. En dat deden we. Een van de dingen die ik zo verdomd moeilijk vind aan Boyo, is dat hij zo ongelooflijk fladderig is, ongericht en ongericht op mij. Hij is, als hij zelf mag beslissen, totaal ongeïnteresseerd in wat ik doe. Ik vind het een klote houding bij mijn hond, dus vandaag hebben we eraan gewerkt.
Dus wat deed? ik met het arme ding, dan?
Jo, ik had hele hand vol snoep (Ik heb een nieuw snoepje gekocht, Volgens mij heb ik er al eens naar gelinkt – van Zooplus), en hij moest mijn hand aan mijn zijde volgen, en toen kreeg hij een klein stukje – best vaak, werkelijk. Om nog maar te zwijgen over hoeveel lof hij kreeg. We gingen rechtdoor, we liepen schuin over het fietspad heen en weer, we liepen in kleine cirkels, we stopten, maakte oogcontact en ging weer weg.
Nu deden we dat niet zo tijdens de hele wandeling. Soms moest hij aan een langere lijn lopen, geur, pinken en poepen en dat soort dingen. Maar we wisselden training en langere lijnen af tijdens de wandeling, en ik ben over het algemeen zeer tevreden. Hij gedroeg zich veel beter tijdens de training dan ik me ooit had kunnen voorstellen, dus misschien is het zo dat de hormonen in zijn lichaam op hun plaats beginnen te vallen.
Ik ben van plan om door te gaan doe dit met hem. Want zo is het dat ik het totaal ondraaglijk vind om met een hond zo groot als Boyo te lopen (ca 71 cm hoog – ik heb het verteld?) wanneer de hond zich niet kan bewegen aan de lijn. Gelukkig heeft Boyo niet ontdekt dat hij waarschijnlijk behoorlijk sterk is, waarvoor ik enorm dankbaar ben en graag zou zien dat het zo doorgaat (maar misschien niet helemaal waarschijnlijk), maar het is waarschijnlijk teveel met een hond die constant ergens anders wil zijn dan waar ik hem wil hebben.
Dus nu het voelt alsof mijn plan er zo uitziet; tijdens de wandelingen met Lilo moeten we proberen te consolideren wat we de dag ervoor hebben geoefend. Met de nadruk op proberen. Maar elke wandeling zonder Lilo moet getraind worden met Gottis, veel lof en ga zo maar door (ervan uitgaande dat hij het juiste doet), dus ik denk dat dit uiteindelijk zo goed zal zijn als mogelijk. ik hoop het, in alle gevallen. En waarom zou het niet??
Verder gecombineerd met extra contactoefeningen, dus het zal helemaal zijn, absoluut fantastisch.